MENNOGEMEENTE
De liefde van God omringt alle kleine kinderen!
GEDICHTEN VAN JOLAN GAAIKEMA
EEN WERELD VOL VAN LIJDEN
Een wereld vol van lijden
vraagt antwoord aan de Heer.
Zal Hij de mens bevrijden?
Helpt hij ons keer op keer?
Wat zijn er weer veel doden,
hoe heeft de aard geschud!
Heeft God wel hulp geboden?
Wat heeft geloof voor nut?
Geweld doet mensen vluchten,
waarheen kan ieder gaan?
Wat heeft men meer te duchten?
Zal God die roep verstaan?
De zieke vraagt om aandacht
zoekt hulp van Hem omhoog
Ziet God de mens die daar wacht?
Maakt hij de tranen droog?
Een heer aan ’t kruis geslagen
lijdt mee in ieder lot
Hij helpt het leed ons dragen,
verbindt ons met zijn God.
Wie lijdt, is niet verlaten:
Eén lijdt mee aan je zij,
Jij mag tegen Hem praten,
Hij voelt je aan, ja Hij.
De pijn die hij komt delen,
wordt net iets minder zwaar.
Hij lijdt mee met zovelen,
houd moed, want Hij is daar.
Kijk.....
Kijk naar de lucht en verwonder
die vogel vliegt voor jou voorbij
Kijk naar die bloem zo bijzonder
en wordt weer een klein beetje blij
Laat het verdriet het niet winnen
Het leven wacht daar op jou
Durf het opnieuw te beginnen
Blijf idealen trouw
Zoek naar de zin van het leven
gebruik je ene talent
je hebt nog zoveel te geven
gewoon door te zijn wie je bent.
Mens, sta op, doe het goede
Er wordt van jou iets verwacht
Je kunt meer dan je vermoedde:
Kijk de ander lacht.
Jezus, onze vriend.
Geliefd is Hij:
trooster van bedroefden,
vriend van beproefden,
helper in nood.
Geliefd is Hij:
man vol erbarmen,
vriend van de armen;
zijn liefde is zo groot.
Geliefd is Hij:
naaste van verdrukten,
vriend van mislukten,
een mens, een Jood.
Gehaat is Hij:
vriend van de anderen,
die mensen kon veranderen;
zijn liefde werd zijn dood.
Uit het fictieve dagboek van Simon van Cyrene
Vlak voor het paasfeest ging ik naar Jeruzalem
ik dwaalde wat door de straten
en opeens zag ik soldaten marcheren
In hun midden liep een gestrafte
Hij droeg een kruishout
- Het was zeker erg zwaar,
want hij struikelde,
viel bijna…
En ja hoor,
opeens kwamen de soldaten naar mij
- ik had het kunnen weten! -
Ze dwongen mij zijn kruis te dragen,
natuurlijk omdat ik zwart ben!
Zo gaat het nu altijd!
Zelfs voor een misdadiger moeten wij zwarten
de lasten dragen.
- tenminste dat dacht ik –
Ik pakte het kruis aan,
hoe kon ik anders?
Zij zouden mij ook zomaar kunnen doden!
- Als je zwart bent,
wordt je soms gedood
zonder dat je iets gedaan hebt. –
Maar toen gebeurde het!
Ik pakte het kruishout over
en die man keek mij aan
met zulke lieve ogen
en toen zei hij:
“Dank je, broeder!”
Broeder, tegen mij!
Ik wist niet hoe ik het had.
Met trots en pijn,
met waardigheid en verdriet
droeg ik het kruishout
en ik wist:
mijn leven is voorgoed veranderd!
God van alle volken
God van alle landen
luister naar ons woord
draag ons met uw handen
als een God, die hoort.
De wereld kent veel kwaden
het leven lijkt vaak hard
de een wordt nu verraden
een ander is verward.
Maar tussen veel ellende
ziet U wie ieder is,
Uw hulp is geen legende.
U troost ons bij gemis
In deze tijd vol zorgen
maakt u een nieuw verbond,
leidt mensen naar de morgen,
maakt het leven weer gezond.
God van alle landen
luister naar ons woord
draag ons met uw handen
als een God, die hoort.
Het kwade kan niet winnen,
want sterker is uw macht.
U gaat iets nieuws beginnen,
geeft machtelozen kracht.
Door U zal veel veranderen,
een nieuwe tijd breekt aan.
U reikt de hand aan anderen,
leert ons elkaar verstaan.
Eerst vreemden, nu verbonden
vormen wij samen een gezin.
En door U uitgezonden,
maken wij moedig een begin
met denken, zoeken, vinden
met geloven, doen wat kan.
we worden eensgezinden
en vervullen ’t grote plan.
God van alle volken,
wij leven uw woord.
Blijf niet in de wolken,
maar trek met ons voort.